Шамсуддин Мухаммад Хафиз (Хафез) Ширази (перс. خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی‎, чамдык үндезин литературада Шамсиддин Мухаммад Хафиз Ширази кылдыр база кирип турар[4], бурунгу орус литературада Гафиз кылдыр бижип турар; 1325 чыл үези, Шираз, Музаффариды — 1389 азы 1390 чылд, Шираз, Государство Тимуридов) — персид шүлүкчү база суфий шейх. Бодунуң чуртунда ооң чогаалдарын персид литератураның шыпшыы деп санап турар.

Хафиз Ширази

перс. خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی

Шолалары حافظ
Төрүттүнген хүнү 1325[1][2][3]
Төрүттүнген чери
Мөчээн хүнү эрте эвес 1389 и орай эвес 1390
Мөчээн чери
Хамаатызы (албатызы)
Ажыл-херээ поэт, поэт-песенник, чогаалчы
Жанр лирическая поэзия[d]
Чогаадыкчы дылы персидский язык[d], таджикский язык[d] биле Араб дыл

Ооң чуртталгазының дугайында медээлер барымдаалардан эвес колдуу тоолчургу чугаалардан тургустунган.

Ооң шүлүктери персид поэзияның классиказы. XVI — XX чүс чылдарда Бухара хаан эрге чагыргазының школаларынга Хафиз Ширазиниң шүлүктери өөредилге программазынче албан кирип турган.

Хафиз бодунуң шүлүктерин номчуп турар. Могол миниатюра, 1600 чыл үези.

Орус дылче очулгалары эдер

Номнары:

Хафиз. Лирика. Уфа. Башкирское книжное издательство. 1973

  • Хафиз. Газели. М., «Academia», 1935
  • Хафиз. 50 газелей. («Классики таджикской литературы»). Таджикгосиздат, 1955
  • Хафиз. Лирика. Перевод с фарси. М., «Художественная литература»). 1956
  • Хафиз. Газели. Перевод с фарси. М., «Художественная литература»). 1970
  • Ирано-таджикская поэзия. — М.: Художественная литература, 1974. (Библиотека всемирной литературы)
  • Истины. Изречения персидского и таджикского народов, их поэтов и мудрецов. Перевод Наума Гребнева «Наука», М. 1968. 310 с; Спб.: Азбука-классика, 2005. 256 с ISBN 5-352-01412-6

Комментарийлер эдер

Демдеглелдер эдер

Литература эдер