Өмер Сейфеддин
Турк чогаалчы, шүлүкчү
Өмер Сейфеддин (11 Март 1884; Гөнен , Балыкесир, Туркия - 6 Март 1920, Истанбул), Турк чогаалчы,шүлүкчү, шериг, башкы.
Өмер Сейфеддин | |
---|---|
Төрүттүнген хүнү | 1884 марттың 11[1] |
Мөчээн хүнү | 1920 марттың 6[2][3] (35 хар) |
Чурт |
Турк литератураның чугула чогаалчызы.
Намдары
эдерТүрк Сөзү сеткүүлүн баш редактору.
Номнары
эдерРоманлары
эдер- Асхâб-ы Кехфимиз (1918)
- Ефруз Бей (1919)
- Ялныз Ефе (1919, 1988)
дептер
эдер- Ярынки Туран Девлети
тоожу
эдер- Аджаба Не иди?
- Аджыклы Бир хикâйе
- Алеко
- Анд
- Кашагы
- Ашк Далгасы
- Ашк ве Аяк Пармаклары
- Апандисит (тоожу)|Апандисит
- Ат
- Айын Такдири
- Ай Сонунда
- Бахарын Тесири
- Бахар ве Келебеклер
- Балкон
- Башыны Вермейен Шехит
- Бекарлык Султанлыктыр
- Беяз Лале
- Бейнамаз
- Бирденбире
- Бинежек Шей
- Бир хатыра
- Бир хайыр
- Бир Кайышын Тесири
- Бир Темиз хавлу Угруна
- Бир Васийетнаме
- Бит
- Бомба
- Бүйүжү
- жесарет
- Чанаккале'ден Сонра
- Чакмак
- Чиркинлигин Эсрары
- Дама Ташлары
- Девлетин Менфааит Угруна
- Дийет
- Дүнянын Дүзени
- Дүшүнме Заманы
- Элегимсагъма
- Элма
- Эфруз Бей
- Фалака
- Ферман
- Фон Садриштайн’ын Карысы
- Фон Садриштайн’ын Огълу
- Форса
- Гизли Мâбед
- Гүрүлтү
- Хавяр
- Хафифтен Бир Седа
- Хороз
- Хүррийет Байраклары
- Иффет
- Ики Мебус
- Илк жинайет
- Илк Дүшен Ак
- Илк Намаз
- Инсанлык ве Көпек
- Иртижа Хабери
- Кач Йеринде
- Кашагы
- Керâмет
- Кысканчлык
- Кызыл Элма Нереси?
- Колексиён
- Коркунч Бир жеза
- Кумрулар
- Кур-бага Дуасы
- Курумуш Агачлар
- Күлах
- Күтүк
- Локанта Эсрары
- Макул Бир Дөнүш
- Меhди
- Меhмаемкен
- Мемлекете Мектуп
- Мермер Тезгаh
- Мирас
- Муайене
- Муhтери
- Мүжде
- Накарат
- Намус
- Насыл Куртармыш?
- Надан
- Незле
- Ничин Зенгин Олмамыш?
- Нишанлылар
- Нокта
- Өпүджүгъүн Илкел БИчими
- Памук Иплигъи
- Пембе Инджили Кафтан
- Перили Көшк
- Пирелер
- Примо Түрк Чоджугъу
- Рузнаме
- Рүшвет
- Рүтбе
- Сиврисинек
- Шефкате Иман
- Тариh Езели Бир Текеррүрдүр
- Тавуклар
- Теке Тек
- Теракки
- Теселли
- Топуз
- Тос
- Туhаф Бир Зулүм
- Тугъра
- Түрбе
- Түркче Речете
- Учурумун Кенарында
- Узун Өмер
- Үч Насиhат
- Велинимет
- Вире
- Ялныз Ефе
- Йени Бир Hедийе
- Йемин
- Юф Борусу Сени Беклиёр
- Йүксек Өкчелер
- Йүзакы
- Зейтин Екмек
- Акшам Сефасы
- Йигъит Чоджук
- Окул Чоджугъу
- Бир Чоджук Алеко
Ак адыг шүлүү
эдерBeyaz Ayı.
Kan içerdi, can yakardı, acımak
Bilmezdi hiç... Her sürüye dalardı;
Boğacak kuş, yıkacak ev arardı,
Masumların düşmanıydı bu alçak!
Yaptıkları birgün dedi cana tak,
Büyük kartal hiddetinden sarardı,
Yuvasından uçtu... Gökler karardı;
Zulme karşı kurdu ateş bir tuzak.
Keskin demir pençesine geçirdi,
Fakat henüz öldürmedi, o şimdi
Öç almanın lezzetini tadıyor.
Dörtyüz yıldır altun yurdu kirleten
Beyaz Ayı yaralanmış yatıyor,
Bozkurt artık çıkmasın mı ininden!..
1918 чылы, Yeni Mecmua[4] .
Дөзүк
эдер- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119525836 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ Encyclopædia Britannica (англ.)
- ↑ Энциклопедия Брокгауз (нем.)
- ↑ шүлүктери http://www.dostyakasi.com/o/29742-omer-seyfettin-siirleri-2.html Archived 2016-12-26 at the Wayback Machine