Кулча
Кулча (орус. Лук дикий) дээрге хөй кезиинде аяннарга, делгем ховуларга үнер үнүш. Чайның ортаа үезинде кулчаның чемижин чыггаш, кургадып алыр. Ону кургадырга, янзы-бүрү курттар дезип чоруй баар, а ол турда соктап алырга, ол куртчугаштар көзүлбейн кады чуурлуп болур. Ынчангаш кургадыры чугула. Кургадып каан кулчаны өл-ааржыга холуй туткаш, төгерик-төгерик хевирлиг кылгаш, хүнге кадырар. Шала кадып чорда, чоон ине, тевене-биле ортузундан үттей иткеш, хендирни шургуткаш, өг ханазының бажынга азып каар. Чоорту када бээр. Өл-ааржыга кады тудуп каан кулча шыннарын чидирбес, үр ажыглаттынар. Кулчаны өл-ааржыга кады тутпайн, соктааш, хаптап ап база болур. Кулчаны манчыга, тыртканга, мүнге холуур.
Дөс
эдер- Ном «Холу чемзиг авам сөңү»
|
Бо дээрге белеткеп каан чүүл-дүр. Эдип база немеп тургаш, ук төлевилелге дузалап болур силер. |