Колесов, Гаврил Гаврильевич (актёр)

Гаврил (Гавриил) Гаврильевич Колесов (март 8, 1932 – август 31, 1977) – якут актёр болгаш чогаалчы. РСФСР-ниң алдарлыг артизи (1982), Якут АССР-ниң Улустуң ыраажызы (1971).

Гаврил Гаврильевич Колесов

Төрүттүнген хүнү 1932 марттың 8(1932-03-08)
Төрүттүнген чери
Мөчээн хүнү 1997 августтуң 31(1997-08-31) (65 хар)
Ажыл-херээ чогаалчы
Шаңналдары
орден «Знак Почёта»
заслуженный артист РСФСР

Намдары эдер

1932 чылдың март 8-те Якутияның ийи дугаар Батарингиниң Менгило-Кангалас районунга төрүттүнген. Колхозчу өг-бүлениң оглу, школа назыны четпейн тургаш-ла чоннуң ырыларын болгаш тоолдарын сонуургап эгелээн. Улуг олонхожуларның чараш маадырлыг тоожуушкуннарын дыңнап, оларның кол утказын болгаш канчаар ыдарын сактып билип ап чораан[1].

1951 чылда хып дээн чалыы назынында, 18 харлап тургаш, Якутияның радиокомитединиң ыры бөлгүмүнче (хорже) кирген. 1954 чылда П.А. Ойунскийниң «Чүткүлдү Ньургун Боотур» деп олонхозун бир дугаар чон мурнунга күүсеткен.

1957 чылдан 1997 чылдарда П.А. Ойунский аттыг Якут хөгжү-шии театрынга артист бооп ажылдап чораан. Ол аңгы-аңгы маадырларның овур-хевирин, аажы-чаңын ойнап көргүскен. Колесовтуң кол рольдары: А. Софроновтуң "Манчаары" деп драмазында - Ыстапанка, И. Гоголевтиң - Наара Суох — «Наара Суох», Нахов — «Пока бьётся сердце» Софр. Даниловтуң, Сасыл Ойуун — «Красный шаман» П. Ойунскийниң, Чачыгыр Таас ойуун — «Кудангса Великий» П. Ойунскийниң. Хөгжүмчү шиижиттинген көргүзүглерде «Лоокуут и Нюргусун» деп операда Чычып Чааптың партиязын күүседип турган, Тиэхэ Тиэхээн – Г.Григорянның «Цветок Севера» деп оперетазында, Чупчуруйданның чоок кижизин — Ж. Батуевтиң «Чурумчуку».

1957 чылда Москва хоорайга VI дугаар аныяктарның болгаш сургуулдарның Делегей чергелиг шуулганынга киришкен[1].

1968 чылда сентябрь айның 5-тен 25-ке дээр "Чүткүлдүг Нюргун Боотур" деп олонхонуң бүдүн сөзүглелин "Мелодия" аттыг Лениградчы студияга ыдып бараалгаткан. Ооң ол ажылының эртем талазы-биле удуртукчузу олонхонуң дугайында монографияның автору И.В. Пухов турган[1].

Якут дыл кырынга бичии чаштарга болгаш элээди назылыгларга элээн каш номну чырыкче үндүрген. 1960 чылдан эгелеп парлагаже чогаалдар берип эгелээн.

1964 чылда "Аңчының уйнуу" деп тоожузу үнген[2]. 1969 чылда орус дылга В. Чупрееваның очулгазы-биле сеткуулге үнген.

"Жизнь впереди" (1966), "Холодная весна" (1969), "Думы солдата" (1973) деп номнарның автору[3].

1982 чылдан эгелеп Чогаалчылар эвилелиниң кежигүнү[1].

Шаңналдары эдер

  • РСФСР-ниң алдарлыг артизи (1982)[1]
  • Якут АССР-ниң чоннуң артизи (1971)[1]
  • Якут АССР-ниң алдарлыг артизи (1962)[1]
  • П.А. Ойунский аттыг Саха (Якутия) Республиканың күрүне премиязының эдилекчизи (1997)[1]
  • Орден "Знак Почета"[1]

Демдеглелдер эдер