Юсуф Зия Ортач
(Юсуф Зия Ортaч арындан шилчээн)
Юсуф Зия Ортач (1895, Истанбул – 1967, Истанбул ) Турк, Түркчү улусчу фронт шүлүкчү[1], чогaалчы, литератур башкызы, парлалгачы, политик.
|
Юсуф Зия Ортач | |
|---|---|
| Төрүттүнген хүнү | 1895 апрельдиң 23 |
| Мөчээн хүнү | 1967 марттың 11 (71 хар) |
| Чурт | |
.svg){kind=small}
Турк шүлүүнге Беш слогчулар бөлүү кежигүнү болгаш баштыңчызы.
Намдары эдер
1895 ч. Истанбул Азия талазынгa Үскүдар кожуунунгa төрүттүнген. Ачазы Коня хоорайның сураглыг Хожa Хасан эфендиниң оглу Сүлейман Сами бег, авазы Измир хоорайның сураглыг Иззет бег кызы Нурийе ханым.[2]
Номнары эдер
шүлүк эдер
- Akından Akına (1916)
- Aşıklar Yolu (1919)
- Şairin Duası (1919)
- Şen Kitap (1919)
- Cenk Ufukları (1920)
- Yanardağ (1928)
- Bir Selvi Gölgesi (1938)
- Kuş Cıvıltıları (Çocuk şiirleri, 1938)
- Bir Rüzgar Esti (1962)
шии - ойун эдер
тоожу эдер
антология эдер
- Nedim (1932)
- Seyranî (1933)
- Halk Edebiyatı Antolojisi (1933)
- Faruk Nafiz: Hayatı ve Eserleri (1937)
- Ahmet Haşim: Hayatı ve Eserleri (1937)
романнары эдер
- Dağların Havası (1925, manzum)
- Göç (1943, otobiyografik roman)
- Üç Katlı Ev (1953)
- Sarı çizmeli Mehmet Ağa (1956)
- Gün Doğmadan (1960)