Кадын [каъдын]

  1. Хааның, ноянның кадайы. Шаң хаан чүс сес кадынны алырга-даа, үре-төл чок болур мындыг бооп-тур (Тоолдан).
  2. Херээжен кижини хүндүткеп адаары. Бир шала аныяк, чараш кара кадын авамга бир өөк база белекке берген (С. Сарыг-оол).
  3. көз. Көзерниң херээжен кижи чураан саазыны. Опай чалаңның, шиш-кара кадыны дег... ээжизи... (С. Сарыг-оол)
  1. Тыва дылдың тайылбыр сөстүү. Том II, "Наука", Новосибирск 2011ч.